คนดีชอบทำดี คนชั่วชอบทำชั่ว
สอนคนชั่ว ให้ทำดี นี้แสนยาก
เหมือนจับแมว ฉุดกระชาก ลากมาหลัง
เป็นฤาษี ไปเป่าปี่ ให้แรดมันฟัง
กลับหันหลัง หนีหน้า เข้าป่าดง
สอนคนดี ให้ทำดี นี้แสนง่าย
บอกทางให้ เขาเดินตาม สมความประสงค์
ผู้ฝึกจิต ยอมเป็นศิษย์ พระพุทธองค์
จิตมั่นคง เพ่งพินิจ ไม่ผิดทาง
หนทางมรรค พระบรมครู อยู่ในตน
ต้องอดทน เพ่งพินิจ ให้จิตสว่าง
เห็นเลขศูนย์ คือของปฏิกูล ที่ในร่าง
เจอะหนทาง ภายในตน ของคนเป็น
ผู้ปรารถนาความดี จะทำดี นี้ไม่ยาก
คนส่วนมาก จิตเศร้าหมอง มองไม่เห็น
เป็นฤาษี แต่ความดี ไม่บำเพ็ญ
จึงไม่เห็น คุณงาม ของความดี
เมื่อทำดี ผลความดี ก็มีมาก
เมื่อหมดอยาก ประสบสุข ทุกวิถี
ฝึกหัดจิต ดิ่งให้ตรง อยู่คงที่
ชั่วกับดี อยู่ที่ใจ ไม่ไกลตา
ผู้สมัคร ทำความดี นั้นมีน้อย
เหมือนเพชรพลอย ซ่อนอยู่ ในภูผา
ผู้สมัครทำความชั่ว มีอยู่ทั่ว ทั้งพารา
เปรียบเหมือนหญ้า สกปรก รกแผ่นดิน
ความไม่ประมาท พุทธโอวาท ครั้งสุดท้าย
จุดมุ่งหมาย ให้ฝึกจิต เป็นนิจศีล
ให้เพียรเพ่ง พิจารณา เป็นอาจิณ
ขัดมลทิน ความโง่เขลา ให้เบาคลาย
พระบรมครู ให้เพ่งดู ภายในร่าง
เมื่อจิตสว่าง เกิดความเชื่อ ย่อมเบื่อหน่าย
มองเห็นรูปการ์ตูน ของปฏิกูล ภายในกาย
นึกละอาย ความปฏิพัทธ์ ตัดนิวรณ์
จิตคงที่
บัณฑิต กับปุถุชน อยู่คนละทิศ
ทางบัณฑิต กลับสวน ทวนกระแส
เห็นความทุกข์ สุขปกปิด จิตเปลี่ยนแปร
สุขเกิดแก่ สุขเวียนวน ไม่พ้นทุกข์
สุขกับทุกข์ กอดเป็นคู่ อยู่ในโลก
สุขวิโมกข์ แสนสบาย แต่ไม่สนุก
สุขความอิ่ม จิตคงที่ ไม่มีทุกข์
หมดความอยาก หมดความสนุก สุขสบาย
ผู้จิตต่ำ ชอบสร้างกรรม ไปนรก
ผู้จิตต่ำ ชอบสร้างกรรม ไปนรก สิ่งสกปรก เขามองเห็น เป็นของหวาน
สำแดงฤทธิ์ ดังงูพิษ จิตเป็นพาล สร้างอาวุธ ไว้ล้างผลาญ ประหารตน
มีแม่โขง แม่กวางทอง ท้องตลาด เขาประกาศ ตลอดทาง ข้างถนน
แม่น้องสาว เจ้าเสน่ห์ รู้เล่ห์กล จูงใจคน ให้ประมาท ขาดศีลธรรม
สาวแม่โขง แม่กวางทอง ทั้งสองนี้ ท่านผู้ดี ช่วยชูชุบ อุปถัมภ์
วงสังคม เขานิยม การเต้นรำ แม่ทั้งสอง เป็นผู้นำ คำบรรยาย
แม่น้ำใส ปรุงจิตใจ ผู้หลงผิด เครื่องย้อมจิต ให้หลงเชื่อ ไม่เบื่อหน่าย
ผู้ไม่สังเกต เหตุผล ต้นหรือปลาย ถ้าเหตุร้าย ผลก็ร้าย เมื่อปลายทาง
ศีลข้อห้า ตัวสุรา พระท่านตรัส ท่านผู้ใด ปฏิบัติ ต้องตัดหาง
ข้อสุดท้าย เปรียบเหมือนไม้ ที่มีปาง ย่อมขัดขวาง เหตุกับผล ไม่พ้นภัย
ธรรมทั้งหลาย พระตรัสไว้ ไม่ประมาท ข้อท้ายขาด จิตเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส
เพราะจิตดี ผลก็ดี มีโชคชัย เมื่อจิตชั่ว ต้องบรรลัย ไปตามกาล
ผู้ศรัทธา เอาสุรา มาเป็นมิตร ปรุงดวงจิต มีเดชา ความกล้าหาญ
ปราศจากทุกข์ ประสบสุข ทุกประการ แม้ขอทาน ยังว่าตน เป็นคนรวย
เวลาเมา จิตของเขา เป็นเศรษฐี ทั้งมั่งมี เกียรติยศ ความสดสวย
จิตเหิมฮึก คึกคัก เหมือนนักมวย แม้เจ็บป่วย ก็ไม่ทุกข์ สุขสุรา
แม่น้ำใส สมัยใหม่ ในตลาด เป็นเครือญาติ ท่านผู้ดี มียศถา
วงสังคม เขานิยม เลี้ยงสุรา ยอดเสน่หา ทั้งสองนาง แม่กวางทอง
สาวแม่โขง โอ่โถง มียศศักดิ์ ใครสมัคร ต้องการอยู่ เป็นคู่สอง
ทั้งสองสาว รับเจ้าชู้ เป็นคู่ครอง มีเงินทอง เป็นของขวัญ ไม่อั้นเลย
ปัญหาที่พระภาวนาไม่ควรตอบ
ผมอ่านปัญหา ชาวสวรรค์ ตันในอก เหมือนถูกชก ลงนอนขวาง กลางถนน
เป็นโชคดี ผมเป็นพระ ไม่กล้าชน เจอะยามตน ไม่เป็นพระ ต้องปะทะกัน
พบของดี ครั้งสุดท้าย ยามใบ้บ้า หมดวาสนา นึกเสียดาย ไม่ได้ฉัน
เรื่องความดัง ผมนึกกลัว ตัวสำคัญ รสหวานมัน ที่ปรากฏ ยอมอดทน
ตอบคนพาล เหมือนเอาขวาน มาสับหิน ไปสอนศีล ให้คนใบ้ ย่อมไร้ผล
เขาเรียนรู้ มีครู อยู่ในตน ถามแบบชน แบบด่า มากกว่าชม
ครูสอนครู พิจารณาดู ก็แสนยาก ปากต่อปาก ไปทะเลาะ ไม่เหมาะสม
ถามแบบชัง เพื่อคอยฟัง ซึ่งคารม ผมเป็นพรหม ไม่อยากชน กับคนพาล
คำที่ถาม แบบเหยียดหยาม พระพุทธพจน์ ลูกตถาคต เป็นกาฝาก ไม่รากฐาน
บวชเป็นหมอ ขอเขากิน ไม่ทำงาน เขารำคาญ โฆษณา มาด่าเรา
จะดีจะชั่ว เราเป็นบัว อยู่ในสระ พวกเทวดา ขึ้นไปคลอด บนยอดเขา
ที่ในสระ ผู้ศรัทธา เพียงปลาเต่า บนยอดเขา ไพร่ผู้ดี มีมากมาย
ตัวเราจน ควรเจียม เสงี่ยมตน อย่าดิ้นรน เอาชื่อเสียง เพียงความหมาย
ถ้าตอบดี เขาก็ชม ผมอันตราย ถ้าตอบชั่ว ก็ซ้ำร้าย ทั้งสองทาง
พระภาวนา ไม่ศรัทธา เรื่องการตอบ ถ้าเป็นฆราวาส ผมก็ชอบ จะถากถาง
ไม่ใช่ถาม เพื่อเหตุผล ค้นหาทาง เขาเขียนร่าง ให้พอเหมาะ คำเยาะเย้ย
เราเป็นพระ ควรรักษา ความสงบ เขาจะตบ เขาจะคลำ ทนทำเฉย
เขาทับถม แม้เขาด่า เมตตาเลย เช่นกระเทย เจอะผู้ชาย ไม่อยากชม
ถ้าผมตอบ ปัญหานี้ มีทั้งดีทั้งร้าย เพราะความหมาย ของรายการ ทั้งหวานขม
อีกบางข้อ ของปัญหา มีทั้งด่าทั้งชม ไม่เหมาะสม ที่จะตอบ ให้ชอบธรรม
ผมนึกระอา พวกปัญหา ของกิเลส ผมสังเกต ความสงสัย เที่ยวไถลถลำ
เขาเขียนเพียง ล้อเล่น ไม่เป็นธรรม จะให้ผมรำ ให้คนชม ไม่สมควร
ผมเป็นพระ กรรมฐาน ท่านใส่บาตร กลัวจะพลาด ตกปลักตม ผมสงวน
ผมยิ่งเขียน ก็ยิ่งคิด จิตเรรวน กิเลสชวน ให้ผมเต้น เล่นกีฬา
กลัวแสนกลัว เขาเขียนยั่ว ให้ผมตอบ กิเลสมันชอบ ในเรื่องคิด ปริศนา
เขาชวนรบ เราควรสงบ ไว้ดีกว่า แผ่เมตตา หมดรำคาญ แลท่านเอย
บวชเห็นแก่การนอน ตัดนิวรณ์ครอบงำ
จิตใจตกต่ำ ก็ไม่มีคุณค่า
กามก่อเกิดกรรม
เมื่อรู้จักกาม ก็รู้จักกรรม
เมื่อไม่รู้จักธรรม ก็ไม่รู้จักบุญ
จิตเพลิดเพลินทางกาม ต้องมีความมักมาก
จิตที่ไม่มีความอยาก เพราะมีความมักน้อย
ตัดอารมณ์ มีดต้องคม จึงตัดขาด
เป็นนักพรต หมดความอยาก ปราศจากทุกข์
อยู่เป็นสุข จิตคงที่ ไม่มีสอง
เป็นเศรษฐี แต่ไม่มี ซึ่งเงินทอง
จิตผุดผ่อง หมดความจน คนบูชา
ความจนหมด จิตรู้รส ของพระธรรม
เจอะทองคำ ทางพระ พุทธศาสนา
เป็นยอดธรรม ที่ประเสริฐ เลิศโลกา
แสนสุดที่ จะพรรณนา ราคาทรัพย์
ไม่ประมาท เชื่อโอวาท ยอดคำสอน
ตัดการนอน จิตชุ่มชื่น ทั้งตื่นหลับ
ได้มีดคม ไว้โกนผม ไม่ต้องลับ
เป็นยอดทรัพย์ ผู้มีบุญ ค้ำจุนตน
ตัดอารมณ์ มีดต้องคม จึงตัดขาด(อารมณ์รัก อารมณ์ชัง)
ไม่ประมาท ไม่กลัวตาย ได้รับผล
ทรัพย์ยอดยิ่ง ยังมีจริง อยู่ในตน
เมื่ออดทน หมดความมี ความดีเด่น
ไม่พีไม่ผอม ส่งกลิ่นหอม ไปทั่วทิศ(ไม่มีไม่จน)
ท่านบัณฑิต จิตศรัทธา ตามองเห็น
คุณธรรม มีในตน ของคนเป็น
ผู้บำเพ็ญ อยู่ทิศใด ไม่ไกลตา
ผู้มีบุญ มีวาสนา ตาปิดเม็ด(หลับตา)
ยังก้านเพชร แม้ซ่อนอยู่ ในภูผา
พระมีทรัพย์ อยู่ภายใน ใครบูชา
สมความปรารถนา ประสบสุข ทุกประการ
ผู้อดทน เพ่งในตน คนใจเด็ด
จึงเป็นเพชร แม้ซ่อนอยู่ ในภูผา
เป็นยอดทรัพย์ นับอนันต์ สุดจะพรรณนา
ใครปรารถนา รีบฝึกตน ทุกคนเอย
เป็นผู้นำ ต้องบำเพ็ญ
ผู้เรียนธรรม ต้องบำเพ็ญ จึงเห็นธรรม
เป็นผู้นำ จะไม่ผิด เพราะจิตสว่าง
รู้ตามตำรา ไม่ภาวนา ลูกตาฟาง
ไม่เห็นทาง เป็นผู้นำ จำต้องจน
หมอตาบอด ไปหยอดยา คนตาบอด
ไปถ่ายทอด ธรรมทั้งหลาย ไม่ได้ผล
วิราคะ รู้ด้วยใจ ภายในตน
ทั้งเหตุทั้งผล ใกล้ชิด อยู่ติดกัน
ตัดราคะ เป็นวิราคะ ชนะกิเลส
เมื่อละเพศ ไม่มีคู่ อยู่ครองขันธ์
อยู่เอกา คลายราคะ ในปัจจุบัน
ไม่ติดพัน ลาภยศ หมดราคิน
สุขสบาย เมื่อจิตคลาย จากความหลง
ดิ่งจิตตรง ภาวนา รักษาศีล
ผู้ศรัทธา เขาบูชา ทั่วแผ่นดิน
อำนาจศีล กลิ่นหอมหวล ไปทวนลม
ผู้มีศีล ส่งกลิ่นหอม ทั้งผอมทั้งพี
จิตคงที่ ชื่นบาน ทั้งหวานทั้งขม
คำติฉิน นินทา ทั้งด่าทั้งชม
ตัดอารมณ์ ไม่เป็นพิษ จิตเมตตา
สุขชาวธรรมนั้นล้ำเลิศ
สุขของธรรม อันล้ำเลิศ เกิดความคลาย
สุขสบาย หมดความจน คนบูชา
สุขชาวโลก รักกับโศก เป็นคู่กัน
เรื่องสืบพันธุ์ ไม่หลุดพ้น จากตัณหา
สุขชาวธรรม สุขประเสริฐ เกิดปัญญา
เห็นอนัตตา รู้ด้วยใจ ภายในตน
โศลกธรรม-คำคม
ครูต่อครู กว่าจะรู้ก็แสนยาก
บาปต่อบาป มาทะเลาะไม่เหมาะสม
ไม่ต้องการ จะให้ยากจน แต่เป็นคนเกียจคร้าน
ไม่ต้องการ เป็นคนพาล แต่ไม่ทำความดี
ชอบทานอาหาร มากมาก แต่ไม่อยากให้อ้วนพี
ความอยาก ไม่มี แต่ความดี ก็ไม่ทำ
นักโทษจิตเป็นพาล รัฐบาลอุปถัมภ์
นักโทษจิตเป็นธรรม อุปถัมภ์ตนเอง
คบมิตร ต้องเลือกมิตร พิจารณาแยบคาย
จะเกิดความ วุ่นวาย เพราะกลายเป็นงูพิษ
สอนคนชั่ว ให้ทำดี นี้แสนยาก
เหมือนจับแมว ฉุดกระชาก ลากมาหลัง
เป็นฤาษี ไปเป่าปี่ ให้แรดมันฟัง
กลับหันหลัง หนีหน้า เข้าป่าดง
สอนคนดี ให้ทำดี นี้แสนง่าย
บอกทางให้ เขาเดินตาม สมความประสงค์
ผู้ฝึกจิต ยอมเป็นศิษย์ พระพุทธองค์
จิตมั่นคง เพ่งพินิจ ไม่ผิดทาง
หนทางมรรค พระบรมครู อยู่ในตน
ต้องอดทน เพ่งพินิจ ให้จิตสว่าง
เห็นเลขศูนย์ คือของปฏิกูล ที่ในร่าง
เจอะหนทาง ภายในตน ของคนเป็น
ผู้ปรารถนาความดี จะทำดี นี้ไม่ยาก
คนส่วนมาก จิตเศร้าหมอง มองไม่เห็น
เป็นฤาษี แต่ความดี ไม่บำเพ็ญ
จึงไม่เห็น คุณงาม ของความดี
เมื่อทำดี ผลความดี ก็มีมาก
เมื่อหมดอยาก ประสบสุข ทุกวิถี
ฝึกหัดจิต ดิ่งให้ตรง อยู่คงที่
ชั่วกับดี อยู่ที่ใจ ไม่ไกลตา
ผู้สมัคร ทำความดี นั้นมีน้อย
เหมือนเพชรพลอย ซ่อนอยู่ ในภูผา
ผู้สมัครทำความชั่ว มีอยู่ทั่ว ทั้งพารา
เปรียบเหมือนหญ้า สกปรก รกแผ่นดิน
ความไม่ประมาท พุทธโอวาท ครั้งสุดท้าย
จุดมุ่งหมาย ให้ฝึกจิต เป็นนิจศีล
ให้เพียรเพ่ง พิจารณา เป็นอาจิณ
ขัดมลทิน ความโง่เขลา ให้เบาคลาย
พระบรมครู ให้เพ่งดู ภายในร่าง
เมื่อจิตสว่าง เกิดความเชื่อ ย่อมเบื่อหน่าย
มองเห็นรูปการ์ตูน ของปฏิกูล ภายในกาย
นึกละอาย ความปฏิพัทธ์ ตัดนิวรณ์
จิตคงที่
บัณฑิต กับปุถุชน อยู่คนละทิศ
ทางบัณฑิต กลับสวน ทวนกระแส
เห็นความทุกข์ สุขปกปิด จิตเปลี่ยนแปร
สุขเกิดแก่ สุขเวียนวน ไม่พ้นทุกข์
สุขกับทุกข์ กอดเป็นคู่ อยู่ในโลก
สุขวิโมกข์ แสนสบาย แต่ไม่สนุก
สุขความอิ่ม จิตคงที่ ไม่มีทุกข์
หมดความอยาก หมดความสนุก สุขสบาย
ผู้จิตต่ำ ชอบสร้างกรรม ไปนรก
ผู้จิตต่ำ ชอบสร้างกรรม ไปนรก สิ่งสกปรก เขามองเห็น เป็นของหวาน
สำแดงฤทธิ์ ดังงูพิษ จิตเป็นพาล สร้างอาวุธ ไว้ล้างผลาญ ประหารตน
มีแม่โขง แม่กวางทอง ท้องตลาด เขาประกาศ ตลอดทาง ข้างถนน
แม่น้องสาว เจ้าเสน่ห์ รู้เล่ห์กล จูงใจคน ให้ประมาท ขาดศีลธรรม
สาวแม่โขง แม่กวางทอง ทั้งสองนี้ ท่านผู้ดี ช่วยชูชุบ อุปถัมภ์
วงสังคม เขานิยม การเต้นรำ แม่ทั้งสอง เป็นผู้นำ คำบรรยาย
แม่น้ำใส ปรุงจิตใจ ผู้หลงผิด เครื่องย้อมจิต ให้หลงเชื่อ ไม่เบื่อหน่าย
ผู้ไม่สังเกต เหตุผล ต้นหรือปลาย ถ้าเหตุร้าย ผลก็ร้าย เมื่อปลายทาง
ศีลข้อห้า ตัวสุรา พระท่านตรัส ท่านผู้ใด ปฏิบัติ ต้องตัดหาง
ข้อสุดท้าย เปรียบเหมือนไม้ ที่มีปาง ย่อมขัดขวาง เหตุกับผล ไม่พ้นภัย
ธรรมทั้งหลาย พระตรัสไว้ ไม่ประมาท ข้อท้ายขาด จิตเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส
เพราะจิตดี ผลก็ดี มีโชคชัย เมื่อจิตชั่ว ต้องบรรลัย ไปตามกาล
ผู้ศรัทธา เอาสุรา มาเป็นมิตร ปรุงดวงจิต มีเดชา ความกล้าหาญ
ปราศจากทุกข์ ประสบสุข ทุกประการ แม้ขอทาน ยังว่าตน เป็นคนรวย
เวลาเมา จิตของเขา เป็นเศรษฐี ทั้งมั่งมี เกียรติยศ ความสดสวย
จิตเหิมฮึก คึกคัก เหมือนนักมวย แม้เจ็บป่วย ก็ไม่ทุกข์ สุขสุรา
แม่น้ำใส สมัยใหม่ ในตลาด เป็นเครือญาติ ท่านผู้ดี มียศถา
วงสังคม เขานิยม เลี้ยงสุรา ยอดเสน่หา ทั้งสองนาง แม่กวางทอง
สาวแม่โขง โอ่โถง มียศศักดิ์ ใครสมัคร ต้องการอยู่ เป็นคู่สอง
ทั้งสองสาว รับเจ้าชู้ เป็นคู่ครอง มีเงินทอง เป็นของขวัญ ไม่อั้นเลย
ปัญหาที่พระภาวนาไม่ควรตอบ
ผมอ่านปัญหา ชาวสวรรค์ ตันในอก เหมือนถูกชก ลงนอนขวาง กลางถนน
เป็นโชคดี ผมเป็นพระ ไม่กล้าชน เจอะยามตน ไม่เป็นพระ ต้องปะทะกัน
พบของดี ครั้งสุดท้าย ยามใบ้บ้า หมดวาสนา นึกเสียดาย ไม่ได้ฉัน
เรื่องความดัง ผมนึกกลัว ตัวสำคัญ รสหวานมัน ที่ปรากฏ ยอมอดทน
ตอบคนพาล เหมือนเอาขวาน มาสับหิน ไปสอนศีล ให้คนใบ้ ย่อมไร้ผล
เขาเรียนรู้ มีครู อยู่ในตน ถามแบบชน แบบด่า มากกว่าชม
ครูสอนครู พิจารณาดู ก็แสนยาก ปากต่อปาก ไปทะเลาะ ไม่เหมาะสม
ถามแบบชัง เพื่อคอยฟัง ซึ่งคารม ผมเป็นพรหม ไม่อยากชน กับคนพาล
คำที่ถาม แบบเหยียดหยาม พระพุทธพจน์ ลูกตถาคต เป็นกาฝาก ไม่รากฐาน
บวชเป็นหมอ ขอเขากิน ไม่ทำงาน เขารำคาญ โฆษณา มาด่าเรา
จะดีจะชั่ว เราเป็นบัว อยู่ในสระ พวกเทวดา ขึ้นไปคลอด บนยอดเขา
ที่ในสระ ผู้ศรัทธา เพียงปลาเต่า บนยอดเขา ไพร่ผู้ดี มีมากมาย
ตัวเราจน ควรเจียม เสงี่ยมตน อย่าดิ้นรน เอาชื่อเสียง เพียงความหมาย
ถ้าตอบดี เขาก็ชม ผมอันตราย ถ้าตอบชั่ว ก็ซ้ำร้าย ทั้งสองทาง
พระภาวนา ไม่ศรัทธา เรื่องการตอบ ถ้าเป็นฆราวาส ผมก็ชอบ จะถากถาง
ไม่ใช่ถาม เพื่อเหตุผล ค้นหาทาง เขาเขียนร่าง ให้พอเหมาะ คำเยาะเย้ย
เราเป็นพระ ควรรักษา ความสงบ เขาจะตบ เขาจะคลำ ทนทำเฉย
เขาทับถม แม้เขาด่า เมตตาเลย เช่นกระเทย เจอะผู้ชาย ไม่อยากชม
ถ้าผมตอบ ปัญหานี้ มีทั้งดีทั้งร้าย เพราะความหมาย ของรายการ ทั้งหวานขม
อีกบางข้อ ของปัญหา มีทั้งด่าทั้งชม ไม่เหมาะสม ที่จะตอบ ให้ชอบธรรม
ผมนึกระอา พวกปัญหา ของกิเลส ผมสังเกต ความสงสัย เที่ยวไถลถลำ
เขาเขียนเพียง ล้อเล่น ไม่เป็นธรรม จะให้ผมรำ ให้คนชม ไม่สมควร
ผมเป็นพระ กรรมฐาน ท่านใส่บาตร กลัวจะพลาด ตกปลักตม ผมสงวน
ผมยิ่งเขียน ก็ยิ่งคิด จิตเรรวน กิเลสชวน ให้ผมเต้น เล่นกีฬา
กลัวแสนกลัว เขาเขียนยั่ว ให้ผมตอบ กิเลสมันชอบ ในเรื่องคิด ปริศนา
เขาชวนรบ เราควรสงบ ไว้ดีกว่า แผ่เมตตา หมดรำคาญ แลท่านเอย
บวชเห็นแก่การนอน ตัดนิวรณ์ครอบงำ
จิตใจตกต่ำ ก็ไม่มีคุณค่า
กามก่อเกิดกรรม
เมื่อรู้จักกาม ก็รู้จักกรรม
เมื่อไม่รู้จักธรรม ก็ไม่รู้จักบุญ
จิตเพลิดเพลินทางกาม ต้องมีความมักมาก
จิตที่ไม่มีความอยาก เพราะมีความมักน้อย
ตัดอารมณ์ มีดต้องคม จึงตัดขาด
เป็นนักพรต หมดความอยาก ปราศจากทุกข์
อยู่เป็นสุข จิตคงที่ ไม่มีสอง
เป็นเศรษฐี แต่ไม่มี ซึ่งเงินทอง
จิตผุดผ่อง หมดความจน คนบูชา
ความจนหมด จิตรู้รส ของพระธรรม
เจอะทองคำ ทางพระ พุทธศาสนา
เป็นยอดธรรม ที่ประเสริฐ เลิศโลกา
แสนสุดที่ จะพรรณนา ราคาทรัพย์
ไม่ประมาท เชื่อโอวาท ยอดคำสอน
ตัดการนอน จิตชุ่มชื่น ทั้งตื่นหลับ
ได้มีดคม ไว้โกนผม ไม่ต้องลับ
เป็นยอดทรัพย์ ผู้มีบุญ ค้ำจุนตน
ตัดอารมณ์ มีดต้องคม จึงตัดขาด(อารมณ์รัก อารมณ์ชัง)
ไม่ประมาท ไม่กลัวตาย ได้รับผล
ทรัพย์ยอดยิ่ง ยังมีจริง อยู่ในตน
เมื่ออดทน หมดความมี ความดีเด่น
ไม่พีไม่ผอม ส่งกลิ่นหอม ไปทั่วทิศ(ไม่มีไม่จน)
ท่านบัณฑิต จิตศรัทธา ตามองเห็น
คุณธรรม มีในตน ของคนเป็น
ผู้บำเพ็ญ อยู่ทิศใด ไม่ไกลตา
ผู้มีบุญ มีวาสนา ตาปิดเม็ด(หลับตา)
ยังก้านเพชร แม้ซ่อนอยู่ ในภูผา
พระมีทรัพย์ อยู่ภายใน ใครบูชา
สมความปรารถนา ประสบสุข ทุกประการ
ผู้อดทน เพ่งในตน คนใจเด็ด
จึงเป็นเพชร แม้ซ่อนอยู่ ในภูผา
เป็นยอดทรัพย์ นับอนันต์ สุดจะพรรณนา
ใครปรารถนา รีบฝึกตน ทุกคนเอย
เป็นผู้นำ ต้องบำเพ็ญ
ผู้เรียนธรรม ต้องบำเพ็ญ จึงเห็นธรรม
เป็นผู้นำ จะไม่ผิด เพราะจิตสว่าง
รู้ตามตำรา ไม่ภาวนา ลูกตาฟาง
ไม่เห็นทาง เป็นผู้นำ จำต้องจน
หมอตาบอด ไปหยอดยา คนตาบอด
ไปถ่ายทอด ธรรมทั้งหลาย ไม่ได้ผล
วิราคะ รู้ด้วยใจ ภายในตน
ทั้งเหตุทั้งผล ใกล้ชิด อยู่ติดกัน
ตัดราคะ เป็นวิราคะ ชนะกิเลส
เมื่อละเพศ ไม่มีคู่ อยู่ครองขันธ์
อยู่เอกา คลายราคะ ในปัจจุบัน
ไม่ติดพัน ลาภยศ หมดราคิน
สุขสบาย เมื่อจิตคลาย จากความหลง
ดิ่งจิตตรง ภาวนา รักษาศีล
ผู้ศรัทธา เขาบูชา ทั่วแผ่นดิน
อำนาจศีล กลิ่นหอมหวล ไปทวนลม
ผู้มีศีล ส่งกลิ่นหอม ทั้งผอมทั้งพี
จิตคงที่ ชื่นบาน ทั้งหวานทั้งขม
คำติฉิน นินทา ทั้งด่าทั้งชม
ตัดอารมณ์ ไม่เป็นพิษ จิตเมตตา
สุขชาวธรรมนั้นล้ำเลิศ
สุขของธรรม อันล้ำเลิศ เกิดความคลาย
สุขสบาย หมดความจน คนบูชา
สุขชาวโลก รักกับโศก เป็นคู่กัน
เรื่องสืบพันธุ์ ไม่หลุดพ้น จากตัณหา
สุขชาวธรรม สุขประเสริฐ เกิดปัญญา
เห็นอนัตตา รู้ด้วยใจ ภายในตน
โศลกธรรม-คำคม
ครูต่อครู กว่าจะรู้ก็แสนยาก
บาปต่อบาป มาทะเลาะไม่เหมาะสม
ไม่ต้องการ จะให้ยากจน แต่เป็นคนเกียจคร้าน
ไม่ต้องการ เป็นคนพาล แต่ไม่ทำความดี
ชอบทานอาหาร มากมาก แต่ไม่อยากให้อ้วนพี
ความอยาก ไม่มี แต่ความดี ก็ไม่ทำ
นักโทษจิตเป็นพาล รัฐบาลอุปถัมภ์
นักโทษจิตเป็นธรรม อุปถัมภ์ตนเอง
คบมิตร ต้องเลือกมิตร พิจารณาแยบคาย
จะเกิดความ วุ่นวาย เพราะกลายเป็นงูพิษ
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น
โปรดแสดงความคิดเห็นด้วยเมตตาธรรม