โพชฌังคปริตตสูตร - แปล

โพชฌังโค สะติสังขาโต, ธัมมานัง วิจะโย ตะถา

วิริยัมปีติ ปัสสัทธิ, โพชฌังคา จะ ตะถา ปะเร
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา, สัตเตเต สัพพะทัสสินา
มุนินา สัมมะทักขาตา, ภาวิตา พะหุลีกะตา
สังวัตตันติ อะภิญญายะ, นิพพานายะ จะ โพธิยา
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

โพชฌงค์ ๗ ประการเหล่านี้ คือ 1 สติ 2 ธรรมวิจัย
3 วิริยะ 4 ปีติ 5 ปัสสัทธิ 6 สมาธิ 7 อุเบกขา
อันพระมุนีเจ้าผู้ทรงเห็นแจ้งทุกสิ่ง ตรัสไว้ชอบแล้ว
อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว
ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อนิพพานและเพื่อความตรัสรู้
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ

เอกัสมิง สะมะเย นาโถ, โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา, โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
เต จะ ตัง อะภินันทิตวา, โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เต โหตุ สัพพะทาฯ

ในสมัยหนึ่งพระโลกนาถทอดพระเนตรพระโมคคัลลานะและพระกัสสปะ
เป็นไข้ถึงทุกขเวทนาแล้ว ทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการ
ท่านทั้งสองก็เพลิดเพลินภาษิตนั้น หายโรคในขณะนั้น
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ

เอกะทา ธัมมะราชาปิ, เคลัญเญนาภิปีฬิโต
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ, ภะณาเปตวานะ สาทะรัง
สัมโมทิตวา จะ อาพาธา, ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

ครั้งหนึ่ง แม้พระธรรมราชาอันความประชวรเบียดเบียนแล้ว
รับสั่งให้พระจุนทเถระสวดโพชฌงค์นั้นโดยเอื้อเฟื้อ.
ทรงบันเทิงพระหฤทัย หายจากประชวรไปโดยฐานะ
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ

ปะหีนา เต จะ อาพาธา, ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
มัคคาหะตะกิเลสา วะ, ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา ฯ

ก็อาพาธทั้งหลายนั้น ผู้แสวงหาคุณใหญ่ทั้ง ๓ ละได้แล้ว
ผู้กำจัดกิเลสได้ด้วยมรรค ถึงความไม่บังเกิดเป็นธรรมดา
ด้วยการกล่าวคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ