เพียงรู้จัก นับสะสม เกินจะหมาย
มากเหลือเกิน ถึงจดจำ ก็ไม่วาย
จึงช่วยด้าย... ถ้ามีคอมฯ ให้ช่วยจำ
จึงนำมา บันทึกไว้ กันช่วยหลง
เก็บไว้คง เป็นสิ่งที่ มีคุณค่า
นำสิ่งดี ที่ฝังใจ แต่ไรมา
จึงเป็นค่า ที่ควรจด จำในใจ
หากจะมี สิ่งที่ ดีกว่านี้
ก็มีแต่ หัวใจ ที่ใฝ่หา
ใผ่หาสุข ที่ทุกคน หวังทั่วหน้า
แต่จะหา พบเจอสุข กี่คนกัน
สุขกับที่ มีทรัพย์ หรือรถ-บ้าน
สุขเบิกบาน เพราะมีคู่ หรือไฉน
หรือว่าสุข ที่มีบุตร สุขชื่นใจ
ใช่สุขไหม ที่เจอ ดังกล่าวมา
ทุก ๆ คน หวังสุข กันทั่วหล้า
แต่ก็ล้า เมื่อพบทุกข์ ที่ไม่หวัง
หากเป็นเอง เพราะเป็นสิ่ง ไม่จีรัง
ถึงจะหวัง ก็ไม่แคล้ว คลาดจากมัน
เรื่องที่พบ มีกี่คน ที่หวังได้
จะมีใคร เหมือนดั่งองค์ พระพุทธเจ้า
ผู้แสวง พบหนทาง รู้ทุกข์เบา
เบาจนเบา โล่งว่าง สุดบรรยาย
บางคนหวัง ได้ไปเที่ยว ชมภูเขา
ชมทิวทัศน์ บรรยากาศ ให้สุขสม
บ้างก็เที่ยว ทะเลเวิ้ง ที่นิยม
ก็ว่าชม จนสุขจิต หวังผ่อนคลาย
เรื่องชีวิต นับว่า น่าควรคิด
คิดจะหลบ จะหลีก จากเรื่องวุ่น
บ้างสมอง ทำสับสน จนหัวหมุน
ก็เพราะครุ่น คิดหนัก เกินปล่อยวาง
เพราะว่าจิต ไม่เคยคิด ทำสงบ
จึงไม่พบ สุขแท้จริง จึงห่างหาย
หากหาพบ ความสุข อยู่ในกาย
ที่มีใจ ไม่คิดส่าย จึงวางเบา
จะวางได้ ใช้ปัญญา ตรองตามรู้
รู้แล้วละ หัดวางเป็น ให้ได้บ้าง
ก็จะรู้ การวางจิต จนปล่อยวาง
หมั่นสะสาง ชัฏในอก ให้โล่งไป
ก็จะพบ ความสุข ที่มีค่า
ใครจะหา อะไร ก็รู้ได้
หาให้พบ จริง ๆ นี่ ลงที่ใจ
ปล่อยวางได้ ใจเป็นสุข ทุกคืนวัน
--------------------------
รู้สุข เมื่อทุกข์จาง รู้ละวาง จิตเบายิ่งนัก
...จาก ผู้หวังให้ทุก ๆ คน มีสุขถ้วนหน้า
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น
โปรดแสดงความคิดเห็นด้วยเมตตาธรรม